من و دوستانم مختصری از زندگی پیامبرمان حضرت محمد را برای شما آماده کردیم:

حضرت محمد( صل الله علیه وسلم) فرزند عبدالله پسر عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، در مکه به دنیا آمد.  پدرش عبدالله پیش از ولادتش در گذشته بود.  او شش سال بیشتر نداشت که مادرش آمنه را نیز از دست داد. تا هشت سالگی زیر سرپرستی جدش عبدالمطلب بود و پس از مرگ جدش درخانه‌ی عمویش ابوطالب سکنا گزید.  رفتار و کردار او در خانه‌ی ابوطالب نظر همگان را به سوی خود جلب کرد و دیری نگذشته که مهرش در دل‌ها جای گرفت. او برخلاف کودکان همسالش که موهای زولیده و چشمانی آلوده داشتند، مانند بزرگ سالان موهایش را مرتب می‌کرد و سر و صورت خود را تمیز نگه می‌داشت.  او به چیزهای خوراکی هرگز حریص نبود، کودکان همسالش، چنان که رسم اطفال است، با دست پاچگی و شتاب زدگی غذا می‌خوردند وگاهی لقمه از دست یکدیگر می‌ربودند، ولی او به غذای اندک اکتفا و از حرص ورزی در غذا خود داری می‌کرد، در همه احوال، متانت بیش از حد سن و سال خودش از خود نشان می‌داد. بعضی روزها همین که از خواب برمی‌خواست.  به سرچاه زمزم می‌رفت و از آب آن جرعه‌ای چون می‌نوشید و چون به وقت چاشت به طرف غذا دعوتش می‌نمودند و می گفت: احساس گرسنگی نمی‌کنم. عموی مهربانش ابوطالب او را همیشه در کنار بستر حود می‌خواباند او می‌گوید: من هرگز کلمه‌ای دروغ از او نشنیدم و کار ناشایست و تندی بی‌جا از او ندیدم. او به بازی‌های کودکان رغبت نمی‌کرد و گوشه‌گیری نمی‌کرد